کد مطلب:223234 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:167
دعای باران
دعای باران
علیّ بن محمّد بن سیّار روایت می كند هنگام ولایتعهدی حضرت رضاعلیه السلام مدتی باران نبارید. گروهی از اطرافیان مأمون كه مخالف حضرت رضاعلیه السلام بودند، این موضوع را با ولایتعهدی حضرت پیوند داده به مأمون گفتند ا زمان ورود علیّ بن موسی به مرو و ولیعهد شدنش خداوند باران را از ما قطع كرده است. مأمون از ا ین سخن ناراحت شد و از آن حضرت خواست تا از خداوند طلب نزول باران رحمت ند. حضرت رضاعلیه السلام در روز دو شنبه به سوی صحرا حركت كرد و مردم نیز از خانه های خود بیرون آمدند و حضرت بعد از حمد و سپاس خداوند فرمود: بار خدایا تو، ما اهل بیت را بزرگ داشتی و ما را مورد احترام عموم قرار دادی، آنان به ما توسّل می جویند و از طریق ما فضل و رحمت تو را طلب می كنند و در انتظار نعمت و احسان تو هستند، خداوندا اكنون باران رحمت خود را بر این مردم نازل و آنها را از نعمت خود بهره مند گردان، باران خود را هنگامی كه مردم به خانه های خود بازگشتند فرو فرست.
علیّ بن محمّد بن سیّار در ادامه روایت خود می افزاید: سوگند به خدایی كه محمّدصلی الله علیه واله را براستی برانگیخت، پس از دعای آن حضرت بادها وزیدن گرفت و ابرها به هم پیوست و رعد و برق پدید آمد و مردم مانند افرادی كه از باران فرار می كنند از جای برخاستند و به سوی خانه های خود روان شدند... و هنگامی كه جمعیت به خانه های خود رسیدند باران شروع شد.
( اخبار و آثار إمام رضاعلیه السلام ، ص 5 - 143؛ مناقب اهل بیت:، 5/2 - 194. )